سهراب گفت چشمها را باید شست !

شستم ولی…

گفت جور دیگر باید دید!

دیدم ولی…..

گفت زبر باران باید رفت

رفتم ولی…..

او نه چشم های خیس و شسته ام را ,, نه نگاه دیگرم را,, هیچکدام را ندید ,,

فقط در زیر باران با طعنه ای خندید و گفت :

دیوانه ي باران زده